Allah’ın sevgilisini kendimizden daha çok seveceğiz

Hayrettin Karaman - Yeni Åžafak

Allah Resulü buyuruyor ki:

“Beni ailenizden, malınızdan ve diÄŸer insanların tamamından daha çok sevmedikçe hiçbiriniz imam etmiÅŸ olmaz.”

Hz. Ömer Peygamberimiz'e (s.a.) gelerek “Ya Resûlallah, ÅŸu iki yanımın ortasından taşıdığım canım hariç seni her ÅŸeyden ve herkesten çok seviyorum” dedi. Peygamberimiz de şöyle karşılık verdi: "Herhangi biriniz beni canından ve kendinden de çok sevmedikçe asla iman etmiÅŸ olmayacaktır”.

Ömer bu iltifatın ve hitabın da tesiriyle değişmiş, Peygamberini kendinden de daha çok sevdiğinin şuuruna varmış olarak şu cevabı verdi:

“Sana Kitab'ı gönderene yemin ederim ki seni canımdan ve kendimden de daha çok seviyorum!”.

“Sevgili Efendisinin müjdeli cevabı ÅŸu oldu:

“Ä°ÅŸte ÅŸimdi oldu ey Ömer!”

Birinci günün yazısında “bizi Allah sevgisine götürecek rehberin Allah Resulü ve sevgilisi olduÄŸunu” bildiren âyet mealini okumuÅŸtuk. Bu âyet Allah'ın, Peygamberimizi sevdiÄŸinin kesin delilidir. Allah'ın sevdiÄŸini kiÅŸi kendinden çok sevmedikçe onun yolunu izleyerek Allah sevgisine mazhar olamaz; çünkü Allah ve Resulü'nün rızası ve talimatıyla müminin arasına kendisi (nefsi) girer. Maddi ve nefsani arzular, heyecanlar, güdüler, ihtiraslar insanı bir yana (topraktan yana, diÄŸer canlılarla ortak olan zevklerden yana çekerler. Allah Resulü'nü kendinden çok sevmedikçe “kendinden gelen bu çekime” karşı koymak mümkün veya kolay olmaz. Ä°ÅŸte bu sebeple Allah Resulü'nü mümin kendinden de çok sevecek ve ancak böyle bir sevgi sayesinde onu hayatına rehber kılacak, bu rehber de mümini Allah sevgisi (Allah tarafından sevilme) saadetine nail kılacaktır.

Allah'ın sevgilisini bir müminin kendinden daha fazla sevmesinin belki de eşi bulunmaz bir fiilî örneği Hz. Talha b. Ubaydullah'a aittir:

Sa´d b. Ebi Vakkas'ın ÅŸahid olarak anlatıyor:

“Talha, Uhud günü, Resûlullah Aleyhisselam'a karşı bizim en cömert, en fedakâr davrananımızdı. Biz Resûlullah Aleyhisselam'ın başından oraya buraya dağılıp ayrıldığımız halde, o Resûlullah Aleyhisselam'ın yanından hiç ayrılmamıştı. Resûlullah'ın yanına döndükçe, Talha'nın, hep onun çevresinde dönüp dolaÅŸarak kendisini ona siper ve kalkan yaptığını görmüşümdür. Müşriklerin attığı yerden vuran keskin niÅŸancı okçularından Malik b. Züheyr, niÅŸan alarak Resûlullah Aleyhisselam'a bir ok atmıştı. Talha b. Ubeydullah, okun Resûlullah Aleyhisselam'a isabet edeceÄŸini anlayınca onu korumak için elini oka karşı tuttu. Ok parmağına deÄŸip elini sakatladı. Peygamberimiz, “Yeryüzünde gezen cennetlik bir kimseye bakmak isteyen, Talha b. Ubeydullah´a baksın!” buyurmuÅŸtur.

Arzıhal isimli şiirimin sonu şöyle idi:

Cennet içre yol bulursam istemem bir arka yer

Aşıkın zindanı elbet yâr yanından başka yer

Âşıkım ma'şûka vâsıl olduğum yer cennetim

Onsuz elvermez saadet onsuz olmaz aÅŸka yer